OBLICI ISHRANE U SVIJETU BILJAKA

U biljnom svijetu postoje dva osnovna tipa ishrane: autotrofija i heterotrofija,  rijetka pojava: miksotrofija i posebni oblici organske ishrane: parazitizam, poluparazitizam, simbioza, mikoriza i simbioza bakterija i korjena viših biljaka.

Autotrofija- biti autotrofan znači biti fotosintetičar- biti fotosintetičar znači imati hloroplastide- znači imati zeleni pigment hlorofil. Autotofiti su samostalni, sami sebi proizvode hranu. Oblik ove ishrane imaju zelene biljke.

Osim autotrofije na bazi fotosinteze postoji i sinteza u kojoj energija nije od sunca nego od hemijskih procesa- hemosinteza. Takav oblik ishrane koriste hemiosmotske bakterije. 

Heterotrofija- biti heterotrofan znači nemati hlorofil- bez procesa fotosinteze. Heteros-drugi- znači nisu samostalni, ovise o nekom drugom.

Miksotrofija- tip ishrane koji je pronađen kod karnivornih (mesodždernih) biljaka. Ove biljke ''love'' insekte zbog bjelančevina mesnog karaktera. 

- biljka mesožder

Parazitizam- oblik biološkog međuodnosa orgabizama u kojem jedan on njih (parazit) ima koristi hraneći se na račun svog domaćina. U takvim slučajevima domaćin trpi štetu, a može i uginuti. Primjeri ovakve ishrane su vilina kosica, vodnjača i potajnica.

-potajnica

Poluparazitizam - Blaži oblik parazitizma, od domaćina uzimaju samo vodu i mineralne materije, ali ima proces i samostalne fotosinteze. Primjer ovakve ishrane su imele, šuškavac, krvošnica. 

- šuškavac

Simbioza- suživot dvaju organizama različitih vrsta, od kojih oba partnera imaju koristi. Lišajevi predstavljaju skupinu simbiotskih organizama koji su nastali pješčanim suživotom alge i gljive. Od algi modrozelene i zelene, a od gljiva mješinarke (askomicete) i rijetko stapčare (bazidiomicete). Alge su se udružile jer im treba voda koju uzima iz gljiva, a pošto gljive nemaju hlorofil iz alga uzimaju sintetizirane organske supstance.

Mikoriza- zajednički život gljive i korijena viših biljaka. Kod biljaka sa mikorizom ne postoje korijenske dlačice pa im gljive nadoknađuju taj nedostatak, a gljive iz biljke uzimaju gotove ugljikohidrate.

Simbioza između bakterija i korijena viših biljaka- Kroz korijenove dlačice bakterija rizobijum prodire u ćelije korijena i tu raste i razmnožava se. Korijen bakterijama daje ugljikova organska jedinjenja, a one vezuju atmosferski azot. Ćelije iz bakterija izvlače aminokiseline i druge proteinske tvari.

Gljiva vezuje azot za sebe jedino u obliku soli nitrata. Životinjske izlučevine i ostaci uginulih organizama vraćaju azot zemljištu. U ovom procesu značajnu ulogu imaju saprofitske gljive koje organske otpatke i tijela uginulih životinja i biljaka preko niza sve jednostavnijih spojeva dovode do amonijaka. Nitrosomonasi amonijak transformiraju u nitrite, a pod utjecajem nitrobakterija u nitrate. 

-simbioza gljiva i korijena viših biljaka